ΤΑ ΚΑΝΑΡΙΝΙΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΛΑΛΙΑ

Ήταν 23 Μαΐου 2009… Ο Χριστόφορος με την παρέα του ξεκινούν από το Αγρίνιο, την πόλη που ζουν, για να παρακολουθήσουν έναν κρίσιμο αγώνα μπαράζ του Παναιτωλικού στην Αθήνα. Καθώς περιμένει, θυμάται τότε, που παιδί ακόμα, αγωνιούσε πώς θα μπει λαθραία στο γήπεδο… Θυμάται τον αδελφό του να ξεσηκώνει με την κορνέτα τους φιλάθλους, την υδροφόρα να καταβρέχει τον ξερό αγωνιστικό χώρο… Θυμάται την άνοδο στην Α΄ Εθνική το 1975 και τους πανηγυρισμούς στο σιντριβάνι της κεντρικής πλατείας… Θυμάται τον πόνο που ένιωσε από τη βίτσα του δασκάλου, τους ομηρικούς καυγάδες με το αντίπαλο σχολείο…
Το βιβλίο είναι γεμάτο από τις αλάνες της πόλης, τις βόλτες με το πολυπόθητο ποδήλατο, τις φτωχογειτονιές και τα καπνοχώραφα, τον Άγιο Χριστόφορο, το Πάρκο, το γηπεδάκι της ΓΕΑ, τα σινεμά, τα χαλκούνια και τα έθιμα της Μεγάλης Παρασκευής…
Είναι γεμάτο από εικόνες που φωτίζουν παιδικές φιλίες, εφηβικούς έρωτες, σε μέρη γνώριμα και οικεία. Εικόνες που ζωντανεύουν μέσα από τις ιστορίες που ζει ο ήρωας και που αναδεικνύουν αβίαστα την εποχή μετά τη Μεταπολίτευση, αλλά και προβάλλουν την άρρηκτη σχέση και την αλληλεπίδραση του Παναιτωλικού με την πόλη.
Μέσα από ένα παιδί που μεγαλώνει και γίνεται πατέρας, ιστορίες έρχονται να περιγράψουν σχέσεις, καταστάσεις και να διαπραγματευτούν συναισθήματα κι επιλογές… Έρχονται ν’ αναδείξουν αγωνίες και όνειρα…