ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ

Στο σκοτάδι της νύχτας, η Κερπινή ήταν φωταγωγημένη από τα φλεγόμενα σπίτια της. Η φωτιά θέριευε ακόμη σε κάποια από αυτά, τα περισσότερα ανέδιδαν μια έντονη κόκκινη ανταύγεια από τα αποκαΐδια τους, κόκκινη σαν το αίμα. Είχαν περάσει μόνο λίγες ώρες από τη στιγμή που είχαν αποχωρήσει και οι τελευταίοι Γερμανοί. Ανταύγειες φωτιάς ανυψώνονταν και πέρα από το ύψωμα ανατολικά, από τους Ρογούς, την Άνω και Κάτω Ζαχλωρού, τη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου. Ο τόπος της αναστέναζε για άλλη μια φορά. Ό,τι είχε μείνει από την Κερπινή του παρελθόντος, χανόταν τώρα παντοτινά στις στάχτες.»
Ο Μοριάς στενάζει για άλλη μια φορά. Αυτή τη φορά από τη Γερμανική Κατοχή. 119 χρόνια μετά τους Τούρκους, η Λένη επιστρέφει στην πατρίδα της. Πόσο τέρας είναι μια βρικόλακας αντιμέτωπη με τους Λύκους των Ες Ες;
Η Κατοχική Ελλάδα, αιματοβαμμένη και τρομακτική όπως δεν την είχατε φανταστεί ποτέ, από την πένα του βραβευμένου συγγραφέα Ντίνου Χατζηγιώργη.