Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΣΚΙΟΣ ΤΟΥ

Το βιβλίο του Κώστα Παπαϊωάννου, το πρώτο του, εκδόθηκε στα ελληνικά το 1951 όταν ο συγγραφέας ήταν 26 ετών και ζούσε μόνιμα στο Παρίσι.
Πρόκειται για ένα βιβλίο μεγάλης αξίας, όχι μόνο για την εποχή του, αλλά για την ίδια τη σκέψη του 20ού αιώνα. Ένας μεγάλος διανοητής αποκαλύπτεται μέσα από το νεανικό αυτό κείμενο. Και η ικανοποίηση που νιώθουμε με την ανάγνωσή του γίνεται μεγαλύτερη όταν συνειδητοποιούμε πως αυτό το σπουδαίο για την μεταπολεμική σκέψη κείμενο γράφτηκε στα ελληνικά.
Βέβαια θα μπορούσαμε να μελαγχολήσουμε αναλογιζόμενοι την τύχη που είχε αυτό το έργο στο ελληνικό κοινό, αλλά γνωρίζουμε πως αυτή υπήρξε πάντοτε η μοίρα των πρωτοπόρων, ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Ίσως περισσότερη μελαγχολία θα μπορούσε να μας προκαλέσει το γεγονός πως ακόμα και σήμερα η κυρίαρχη σκέψη στη χώρα μας βρίσκεται συχνά πίσω από αυτό το κείμενο που γράφτηκε πριν από σαράντα πέντε χρόνια.
Ας είναι όμως. Ας μείνουμε στην απόλαυση ενός σπουδαίου κειμένου, που ανοίγει το δρόμο για τα άλλα μεγάλα κείμενα του συγγραφέα, τόσο αυτά που γνωρίζει ήδη ο Έλληνας αναγνώστης, όσο και εκείνα που ακόμα δεν έχουν εκδοθεί στα ελληνικά.