Η ΒΟΣΠΟΡΟΜΑΧΙΑ (No 14)

Η Βοσπορομαχία, ένα ποίημα περίπου 4.000 στίχων με θέμα τη φιλονικία ανάμεσα στις αδερφές Ευρώπη και Ασία, συγκαταλέγεται στα πιο αξιοπρόσεκτα έργα της ελληνόγλωσσης «φαναριώτικης» λογοτεχνίας του 18ου αιώνα. Γράφτηκε το 1752 στην Κωνσταντινούπολη από κάποιον «σενιόρ Μόμαρς» και τυπώθηκε το 1766 στη Λιψία από τον Ευγένιο Βούλγαρη (1716–1806), και έπειτα στη Βενετία το 1792. Ανήκει στο λογοτεχνικό είδος του αγωνιστικού διαλόγου, αλλά αποτελεί κι έναν έπαινο του Βοσπόρου και της Κωσνταντινούπολης.
Σχετικά με το ιστορικό πρόσωπο του «σενιόρ Μόμαρς» οι μόνες ως σήμερα γνωστές γραμματολογικές πληροφορίες προέρχονται από το ίδιο το κείμενο, τα αφιερωτικά ποιήματα και τα προλεγόμενα του Ευγενίου Βούλγαρη στην έκδοσή του. Το ολοφάνερα μη ελληνικό όνομα «Μόμαρς» προκάλεσε σύγχυση σε παλαιότερους ιστορικούς της λογοτεχνίας και αποδόθηκε λανθασμένα. Η αδιαφορία για την καταγωγή και τη βιογραφία του «σενιόρ Μόμαρς» παρατηρείται έως τα νεότερα χρόνια, και τούτο παρότι ο Κάπσαρ Λούντβιχ Μόμαρτς (Caspar Ludwig Momartz) —όπως είναι πλήρες το όνομά του— αναφέρεται συχνά σε έγγραφα του 18ου αιώνα, αλλά και στην παλαιότερη βιβλιογραφία, μεταξύ άλλων στη γνωστή Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του Γιόζεφ φον Χάμμερ. Ο Κάπσαρ Λούντβιχ Μόμαρτς ή Μόμαρς (19 Ιουνίου 1696–10 Νοεμβρίου 1761) υπηρέτησε στη διπλωματική υπηρεσία της Αυστρίας. Προερχόταν από το λεβαντίνικο περιβάλλον της Κωνσταντινούπολης, όπου πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Παρότι φλαμανδικής καταγωγής από την πλευρά του πατέρα του, μητρική του γλώσσα ήταν στην πραγματικότητα τα ιταλικά, και σύχναζε κυρίως στον Γαλατά, την πιο «ιταλική» συνοικία της Πόλης. Πρέπει όμως να ήξερε και να μιλούσε άριστα ολλανδικά, γερμανικά και γαλλικά, καθώς και οθωμανικά τουρκικά και λατινικά. Όσον αφορά τα νέα ελληνικά, η γνώση τους επιβεβαιώνεται μόνο από το κείμενο της Βοσπορομαχίας.
Το κείμενο της Βοσπορομαχίας, μολονότι έχει χαλαρή διάρθρωση από άποψη περιεχομένου, αφήνει να διαφανεί κάποια κεντρική δομή. Συγκεκριμένα, διακρίν