ΦΑΟΥΣΤ (ΔΕΜΕΝΟ)

Εικονογράφηση: Ευγένιος Ντελακρουά

Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε (1749-1832), πεζογράφος, ποιητής και ζωγράφος, αλλά και φιλόσοφος και βιολόγος και φυσικός, είναι κατά γενική ομολογία η μεγαλοφυΐα που σφράγισε τη γερμανική λογοτεχνία. Τα έργα του δόξασαν την ποίηση και την πεζογραφία, τη φιλοσοφία και τις θετικές επιστήμες, αν και ο ίδιος, στις αρχές της σταδιοδρομίας του, πίστευε πως το πραγματικό του ταλέντο βρισκόταν στη ζωγραφική.

Χρόνια ονειρευόταν και χρόνια σχεδίαζε το αθάνατο αριστούργημά του, τον Φάουστ. Οι παλιότερες μορφές του έργου, που είναι γνωστές σαν Πρωτο-Φάουστ, προέρχονται από το διάστημα 1772-1775, όμως το α΄ μέρος δεν ολοκληρώθηκε πριν από το 1806. Ακολούθησε η δημοσίευσή του το 1808, ενώ η αναθεωρημένη έκδοση του 1828-9 υπήρξε και η οριστική. Το β΄ μέρος ολοκληρώθηκε το 1832, έτος θανάτου του Γκαίτε, που δεν πρόλαβε να το δει τυπωμένο.
Παρόλο που ο Φάουστ ήταν προορισμένος να διαβαστεί, κατά μόνας ή σε θεατρικά αναλόγια, παραμένει το πιο πολυπαιγμένο έργο στα θέατρα της Γερμανίας. Όσο για τον χαρισματικό δημιουργό του, που έγινε πηγή έμπνευσης για ποιητές, μουσουργούς, ζωγράφους και φιλοσόφους, μόνο μια ελπίδα είχε στο τέλος της ζωής του: να τον θυμούνται κάποτε ως συγγραφέα της Θεωρίας των χρωμάτων.