ΕΞΩΤΙΚΑ

Πολέμης, Ιωάννης (1862-1924). Επιφανής ποιητής, που ασχολήθηκε και με την θεατρική συγγραφή. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα, όπου και γεννήθηκε, και αισθητική στο Παρίσι. Απέσπασε πολλές διακρίσεις σε ποιητικούς και θεατρικούς διαγωνισμούς. Για την συλλογή "Σπασμένα Μάρμαρα" τιμήθηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων (1918) και για το σύνολο της πνευματικής προσφοράς του, με το βραβείο του Φιλαδελφείου Διαγωνισμού (1888). Υπήρξε ο ιδρυτής της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και ο πρώτος της Πρόεδρος. Υπηρέτησε επίσης ως υπάλληλος του Υπουργείου Παιδείας και Γενικός Γραμματέας της Σχολής Καλών Τεχνών. Την ποίησή του διακρίνει λυρισμός, ευαισθησία, μετρική άνεση και στιχουργική επιμέλεια. Σε αυτήν επίσης εισήγαγε στοιχεία της δημοτικής ποίησης και παράδοσης. Το έργο του Ιωάννη Πολέμη, τοποθετείται χρονικά, στο πέρασμα από τον ρομαντισμό της Α' Αθηναϊκής Σχολής στην Νέα Αθηναϊκή Σχολή. Η γραφή του χαρακτηρίζεται από μελαγχολική διάθεση, που παραπέμπει στην ποίηση του Αχιλλέα Παράσχου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)