ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟ

Εθισμένος στον καφέ και τις αμφεταμίνες, υπερδραστήριος, με σκέψη κρυστάλλινης διαύγειας, ιδιοφυής και χιουμορίστας, αδημονούσε να μοιραστεί απλόχερα τις πρωτοποριακές ιδέες του με όποιον ήταν πρόθυμος να του προσφέρει λίγο χώρο και είχε όρεξη να ιντριγκάρει τον νου του. Ένα διανοητικό ταξίδι στο μαθηματικό σύμπαν του Έρντος, εκτός από δραστηριότητα πλήρους απόλαυσης, αποτελούσε, για όλους, πρώτης γραμμής ενημέρωση σε ό,τι αφορούσε νέα θεωρήματα και αποδείξεις.
Ο άνθρωπος που πίστευε πως "η ιδιοκτησία είναι μεγάλος μπελάς", δεν είχε μόνιμη κατοικία, ούτε αυτοκίνητο. Δεν χρειαζόταν να "κόβει" επιταγές, ούτε να πληρώνει φόρους εισοδήματος. Ο εκκεντρικός Πολ Έρντος ήταν ένας νομάδας στη χώρα των μαθηματικών. Ταξίδευε από τόπο σε τόπο, χτυπούσε τις πόρτες συναδέλφων του και δηλώνοντας "το μυαλό μου είναι ανοιχτό", ανακοίνωνε στον εκάστοτε "σπιτονοικοκύρη" ένα νέο μαθηματικό πρόβλημα (προς επίλυση) ή τη ρηξικέλευθη απόδειξή του σε μια άλυτη εικασία.
Το παροιμιώδες μνημονικό του και οι γνώσεις του σε πλήθος μαθηματικών πεδίων, έκαναν τον Πολ ανεξάντλητη πηγή εξειδικευμένης πληροφορίας. "Στα χρόνια πριν από το διαδίκτυο, υπήρχε ο Έρντος", έλεγαν όσοι φίλοι του φρόντιζαν, γενναιόδωρα, για τη συντήρηση αυτής της αλησμόνητης, αξιαγάπητης μαθηματικής φυσιογνωμίας που ανακάλυπτε -σαν κρυμμένους θησαυρούς- καθολικές ιδέες και ταύτιζε τις λαμπρές αποδείξεις με την ποίηση.
Ο Μπρους Σέχτερ σηκώνει το πέπλο της πιο σουρεαλιστικής κλειστής λέσχης και αποκαλύπτει την παράξενη ζωή του πιο γόνιμου μαθηματικού του κόσμου. Σελίδα τη σελίδα, δενόμαστε τόσο πολύ με αυτόν τον χαρισματικό κύριο, ώστε, στο τέλος του βιβλίου, νιώθουμε άτυχοι που δεν τον συναντήσαμε. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)