ΤΟ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟ 'Η Η ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΥΣΤΕΡΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Όσο για τον όρο μεταμοντέρνο καθ' εαυτό, δεν επιχείρησα να συστηματοποιήσω τη χρήση του ή να επιβάλλω κανενός είδους συνοπτικό και συνεκτικό τρόπο κατανόησής του: ο όρος δεν είναι απλώς αμφιλεγόμενος, είναι και εσωτερικά τεταμένος και αντιφατικός. Η άποψη που θα υποστηρίξω είναι ότι, είτε το θέλουμε είτε όχι, δεν μπορούμε να μη τον χρησιμοποιήσουμε. Αλλά η επιχειρηματολογία μου συντείνει επίσης στο γεγονός ότι, κάθε φορά που χρησιμοποιούμε τον όρο, είμαστε υποχρεωμένοι να επανερχόμαστε σε αυτές τις εσωτερικές αντιφάσεις και να αντιμετωπίζουμε τις ασάφειες και τα διλήμματα που θέτει σε επίπεδο αναπαράστασης. Κάθε φορά πρέπει να ξεκινάμε από την αρχή. Το μεταμοντέρνο δεν είναι κάτι που θα τακτοποιηθεί άπαξ και δια παντός προκειμένου να χρησιμοποιείται, εν συνεχεία, δίχως προβλήματα. Η έννοια, αν υποθέσουμε ότι περί εννοίας πρόκειται, θα έρθει ως απόρροια της συζήτησης, όχι ως βάση στο ξεκίνημά της. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις μπορούμε να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο γόνιμα.