ΤΟ ΑΟΡΑΤΟ ΑΣΥΛΟ

Δύο φίλοι πορεύονται παράλληλα. Ο ένας σχετικώς υποψιασμένος, πλην κατά βάση εκπρόσωπος της «αυτόματης» ζωής. Ο άλλος κατ` επάγγελμα καχύποπτος απέναντι στα αυτονόητα και σαρκαστής. Καθώς τα γεγονότα ξετυλίγονται προκαλώντας αναταράξεις στη ζωή τους, ο δεύτερος επιχειρεί τη ρήξη ενώ ο πρώτος, καταλήγει οριστικά υποψιασμένος, αλλά και ανήμπορος να αποδράσει από το αόρατο άσυλο της καθημερινότητας. Σε μια απεγνωσμένη απόπειρα αυτογνωσίας, επιχειρεί την αναδρομική αποτίμηση των καταστάσεων που μεσολάβησαν... [Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]