Και τώρα εγώ θένα σας πω όσα 'χω ακούσει απ' αρχήν ως το τέλος για τον Τεριέ, αλλ' αν στιγμές κάπως αυτά ξερά τα ευρήτε, τουλάχιστο είν' αλήθεια νέττη-σκέττη· εγώ δεν τα έχω από το στόμα του ίδιου μάθει, μα τάπαν άτομα πολύ κοντά του... που εστέκονταν εκεί την ύστατη την ώρα κ' εσφάλισαν αυτού τα μάτια για ύπνο ειρήνης στα εξήντα σαν πέθανεν εκείνος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)