ΤΑ ΆΓΙΑ ΝΗΠΙΑ

Ισπανική επαρχία, δεκαετία του 1960. Αρχόντοι και κολίγοι, υποστατικά και χαμόσπιτα, πόδια ξυπόλυτα και Mercedes, θηράματα και θηρευτές, αγρίμια κι ενέδρες, κράχτες και καραμπίνες, ξόβεργες και φυλάχτρες, πόθος, πάθη και φιλοδοξίες, αφοσίωση, εκμετάλλευση κι εκδίκηση, βία και (αν)υποταγή.
Ένα βιβλίο για τις αισθήσεις και το κυνήγι, κάθε είδους.

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΓΡΑΨΑΝ:

Λες και ο χρόνος έχει παγώσει
Σημαντικότατος ισπανός συγγραφέας, ο Μιγκέλ Ντελίμπες εκ Βαγιαδολίδ τιμήθηκε πλειστάκις με αποκορύφωμα το Βραβείο Θερβάντες, το 1993. Πέθανε στα 90 του στη γενέθλια πόλη του. Πολυγραφότατος, μεγαλούργησε στη μεταφρανκική εποχή με πάνω από 60 βιβλία σε δεκάδες γλώσσες, πλήθος των οποίων μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο και το θέατρο. Από τις εκδόσεις Ποταμός κυκλοφόρησε παλιότερα και το εξαιρετικό «Πέντε ώρες με τον Μάριο», πάλι σε μετάφραση Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.
Γραμμένο σε τρίτο πρόσωπο, χωρίς στίξη, εντελώς γήινο, λιτό, με ρυθμικές επαναλήψεις, «Τα άγια νήπια» διαβάζονται και ως ποίημα, χωρισμένο σε έξι βιβλία-κεφάλαια. Στο μέσον του εξήντα, μάλλον στην Εστρεμαδούρα, κοντά στα πορτογαλικά σύνορα όπου εδράζεται το «φέουδο» του πλούσιου αριστοκράτη και των πάμφτωχων αγροτών που τον υπηρετούν. Η μεροληψία του συγγραφέα για τους ταξικά υποταγμένους δεν διακρίνεται εξ αρχής καθαρά. Αντίθετα, αναδύεται αργά αλλά σταθερά στην επιφάνεια μέσα από τις πράξεις και τις ενίοτε βίαιες, προβληματικές, σχέσεις τους.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Αντώνης Ν. Φράγκος, www.epohi.gr, 4.9.2022