Στου Πικιώνη καλντερίμι,
Χρυσομάλλικο αγρίμι,
Μες σε στέρνα κολυμπά.
Μπρος στο δίστρατο διαβάτης,
Δυο φυγών του ζευγολάτης,
Κοντοστέκει... και γελά!
"Ποια χαρά σε λούζει, φως μού,
Που να σε φιλούσ’ ο νιος μου
Και να παίζατε γυμνά"
"Ξένε, έχω και για σένα,
Που ‘χεις χρόνια καμωμένα
Περιουσία βασιλιά...
Χτες το βράδυ στο ξωκλήσσι,
Σαν κερήθρα σε μελίσσι,
Στριμωχτήκανε πολλοί