Το νόημα της καβαφικής ποιητικής είναι βαθύτατα υπαρξιακό, καθώς αναδεικνύει την τραγική υπόσταση του ανθρώπου, την τραγική ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, λόγος όπου θα μπορούσε να αναζητηθεί η απήχηση της καβαφικής ποίησης στον σύγχρονο άνθρωπο, τον μοντέρνο και μεταμοντέρνο άνθρωπο του 20ού και 21ου αιώνα. Θέματα που απασχολούν τον Καβάφη στο ίδιο υπαρξιακό πλαίσιο είναι ο εγκλεισμός του ανθρώπου, η μοναξιά του ατόμου που καταδεικνύει το βάθος της τραγικότητάς του αλλά και η έννοια του αμετάκλητου και του αναπότρεπτου που προσδιορίζει την ανθρώπινη παρουσία στον κόσμο.