ΟΡΑΣΗ ΑΒΛΑΒΗΣ Η ΜΥΩΠΙΑ

Αυτοπροσώπως
Συμπλήρωσε την αίτηση πολύ σχολαστικά:
-Οικογενειακή κατάσταση: Γονεύς
-Επάγγελμα: Κατά συρροή δολοφόνος
Δεν ήταν αρκετά τα εγκλήματα,
για να δικαιολογήσουν
μία πρόωρη συνταξιοδότηση.
Κι αυτό το νέο ασφαλιστικό…όλο αδικίες!
Κανένας φόνος συντάξιμος.
Κλήθηκα ως μάρτυρας.
Μου ζητήθηκε το Γνήσιο της Πληγής.
Με Άριστα, είπαν, η θητεία μου
κάτω απ’ τους σταυρούς.
-Πού βρίσκονται οι άλλοι πεθαμένοι; ρώτησαν
-Δημοπρατήθηκαν προσφάτως, απάντησα.
Μάτια, κατά την ακρόαση, δεν έβαλα.
Σε τι θα χρησίμευαν
των κολλημένων μου δακρύων τα νερά;
Στο Δημόσιο,
πάντοτε ξένο και ανώνυμο
το «αυτοπροσώπως».
Κι ας τίθενται διαρκώς σε λαϊκό προσκύνημα
τα «εν οίκω μη εν δήμω».
-Έτσι δικάζονται οι μοναξιές…ερήμην.
Για φαντάσου!
Με εφάρμοσαν πιλοτικά για μιαν οριστική,
εν συνόλω απόφαση.
Ψίχουλα, τελικά!
Πάλι, μου αποδόθηκαν εν περιλήψει
όλα της ζωής τα θλιβερά, μεγάλα κέρδη.
Πού καιρός για αναλύσεις…