ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ - ΤΟΜΟΣ: 1

Λέγεται ότι η ερμηνεία ενός λογοτεχνήματος είναι προσωπική υπόθεση του αποδέκτη που θα το προσεγγίσει με τις δικές του προσλαμβάνουσες χωρίς να χρειάζεται η «μεσολάβηση» του αναλυτή που προσπαθεί να ερμηνεύσει το έργο για λογαριασμό του αποδέκτη.
Δεν θα διαφωνήσουμε με την άποψη αυτή, όσον αφορά στην αισθητική προσέγγιση του λογοτεχνήματος, το οποίο ο αναγνώστης ή ακροατής καλείται να βιώσει με τα προσωπικά του αισθητικά κριτήρια· επειδή όμως σ’ ένα λογοτέχνημα υπάρχουν κι άλλες -πλην της αισθητικής- ερμηνευτικές πτυχές (κι αναφέρουμε για παράδειγμα τα λεγόμενα realia: πραγματολογικά, ιστορικά και λοιπά πολιτιστικά στοιχεία) που ενδέχεται να μην εμπίπτουν στο γνωστικό κύκλο του αποδέκτη ή που ο αποδέκτης να μην έχει το χρόνο -και τη διάθεση ίσως- ν’ ασχοληθεί με τη σημασία ή τη λειτουργικότητά τους, νομίζουμε πως απ’ αυτή την άποψη η συμβολή του αναλυτή στην κατανόηση ενός λογοτεχνικού έργου είναι σημαντική.
M’ αυτή την πεποίθηση προσπαθήσαμε να συγγράψουμε το βοήθημα τούτο, προτείνοντας όμως και κάποιες πτυχές της αισθητικής ερμηνείας που σε καμιά περίπτωση δεν έχουν το χαρακτήρα «διδαχής», αλλ’ αποτελούν απλά και μόνο προτάσεις μας για προσωπικές από εκεί και πέρα ερμηνευτικές διεργασίες.