ΔΥΟ ΠΕΖΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ (ΚΑΨΑ

Δύο κείμενα, φαινομενικά τόσο ανόμοια, γραμμένα σε απόσταση τεσσάρων ετών το ένα από το άλλο, τι γυρεύουν άραγε μαζί, ζευγμένα κάτω από τον βαριεστημένο τίτλο "Δύο πεζά κείμενα;" Τι τους επιτρέπει να υποδύονται το ίδιο βιβλίο, σαν να το είχαν κιόλας προϊδεαστεί; Σε τι αποβλέπουν και τι επιδιώκουν; Από μιαν άποψη, τίποτε περισσότερο, τίποτε συνταρακτικότερο απ' ό,τι παραδεχόταν ο Ροΐδης στον Πρόλογο της Παπίσσης, όταν παρέθετε έναν στίχο από το τέταρτο άσμα (στρ. 5) του Δον Ζουάν: "ανερυθριάστως... ομολογώ ότι άλλον σκοπόν δεν είχον Unless it were to be a moment merry". Μια στιγμή ευθυμίας, λοιπόν, αποτελούν τα δύο αυτά κείμενα· μια στιγμή ευθυμίας απέναντι σε φαινόμενα που μόνο δυσθυμία μπορούν να προξενήσουν σε όποιον ατυχή επιμένει να μην παραδίδεται αμαχητί στον πολτό της κοινοτοπίας και της ασημαντότητας που παριστάνει γύρω μας την πραγματικότητα. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης) ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΠΕΖΑ ΘΕΛΑΜΕ; -ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ! Ή Η ΜΗΡΥΚΑΣΤΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ Ανατομία μιας αδιάγνωστης μελαγχολίας ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΠΕΡΙ ΨΗΤΟΥ ΓΟΥΡΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕ ΕΙΔΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ Από το αγγλικό του Καρόλου Λαμ