ΚΟΧΛΙΑΣ ΑΤΕΡΜΩΝ (No 25)

Να προσκυνήσω, τ’ άγια των ποιητών τα χέρια
που γράφουνε περίτεχνα τόσο σπουδαία έργα
σε μνήμη, μάρμαρα, περγαμηνές και στο χαρτί
την αρμονία και το φως, σε ποιήματα και στίχους
σαράντα τώρα αιώνες, της γλώσσας μου τους ήχους.

Να το θυμάσαι, στο ’χα πει
τις μάσκες του καρναβαλιού
που στη ζωή οι πονηροί φοράνε
τη μέρα που το Φως θα ξαναβρούν
κι εκείνοι, τις τραβούν και τις πετάνε.