ΘΕΑΤΡΟ (Β): ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ. ΒΙΒΑ ΑΣΠΑΣΙΑ. ΟΔΥΣΣΕΑ ΓΥΡΙΣΕ ΣΠΙΤΙ

ΕΡΩΤΙΚΟ

Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι
να γίνει νερό να ξεδιψάσεις

Σπέρνω την καρδιά μου στο λιβάδι
να γινεί ψωμάκι να χορτάσεις

Στη φωτιά τη ρίχνω την καρδιά μου
τα χεράκια σου έλα να ζεστάνεις

Στον αγέρα ρίχνω την καρδιά μου
να γινεί δροσούλα ν’ ανασάνεις

Ποίημα από το θεατρικό έργο: «Το παραμύθι χωρίς όνομα», Πράξη δεύτερη, Εικόνα έβδομη, από το Θέατρο, τόμος Β’, Κέδρος, 1979