ΜΙΑ ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ ΓΙΑ Ν’ ΑΓΑΠΗΣΩ

Τι είναι ένα παραμύθι δίχως λίγο από πραγματικότητα; Μάλλον κάτι αντίστοιχο με ό,τι η πραγματικότητα δίχως λίγο από παραμύθι… Δυσκατάπιοτη…
Ο Μπράιαν κατοικεί σ’ ένα αρχοντικό από καφετί ψαμμόλιθο δίπλα στο πάρκο, στο κεντρικό Μανχάταν. Για συντροφιά του έχει τον αιθεροβάτη Ράιαν, τον πιο γειωμένο Νέιθαν, τη φλογερή Ούρσουλα, αλλά και τον συνεσταλμένο Οράτιο.
Σ’ έναν πλανήτη όπου το ανθρώπινο είδος έχει πια εκλείψει, η αγάπη άραγε έχει χαθεί μαζί του; Φυσικά και όχι, γιατί η αγάπη είναι το αποτέλεσμα μιας βιολογικής διεργασίας, που δεν αναγνωρίζει είδος, φύλο ή άλλο περιορισμό.
Μια αράχνη ερωτεύεται μια νυχτερίδα, ενώ μια αλογόμυγα απολαμβάνει ό,τι ο πόθος ορίζει γι’ αυτή μέσα από τη σεξουαλικά απελευθερωμένη συμπεριφορά της. Μια κατσαρίδα γνωρίζει για πρώτη φορά πώς είναι ν’ αγαπάς πραγματικά κι ένα τζιτζίκι γεμίζει με το απεγνωσμένο του τραγούδι τα απομεινάρια μιας πόλης, όπου κάποτε θριάμβευε ο άνθρωπος.