ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Κύριε Ροδοκανάκη μου,
δυο πράματα ωραία
έχει ο κόσμος:
τον έρωτα και τον θάνατο.
Αλίμονο σε όποιον
πάει να τα ξεχωρίσει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το έργο "Στη μνήμη ενός μικρού παιδιού" αποτελεί τον καρπό μιας έρευνας που ξεκίνησε το 2008 με αφορμή "Το βυσσινί τριαντάφυλλο" του Πλάτωνα Ροδοκανάκη. Στην αρχή το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στο διήγημα αυτό και τους συμβολισμούς του. Ύστερα η έρευνα εξαπλώθηκε στα υπόλοιπα κείμενα του Πλάτωνα Ροδοκανάκη και αργότερα στην ιστορία της οικογένειάς του και του ονόματός του. Τα ευρήματα που προέκυψαν μέσα σε μία δεκαετία προέρχονται από βιβλιοθήκες, αρχεία, δημοπρασίες παλαιών αντικειμένων και σπάνιων βιβλίων, πρόθυμους φίλους ή αγνώστους και, κυρίως, από τα παλαιοβιβλιοπωλεία των Εξαρχείων. Όχι από το διαδίκτυο.
Όσο η έρευνα εξελισσόταν τόσο γεννιόταν η ιδέα ενός φανταστικού αστυνομικού θρίλερ, στο οποίο κάποιος αστυνόμος για να εξιχνιάσει μια σειρά από φόνους θα αναγκαστεί να καταφύγει στο ίδιο αρχειακό υλικό. Και είναι γεγονός ότι όσο η γραφή του κειμένου που κρατάτε στα χέρια σας προχωρούσε, τόσο η μυθοπλασία κέρδιζε -ως όφειλε- έδαφος σε σχέση με τα ευρήματα της έρευνας.
Ως εκ τούτου, το έργο "Στη μνήμη ενός μικρού παιδιού", παρότι στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα, αποτελεί ολότελα ένα έργο της φαντασίας. Και οποιαδήποτε σχέση με ονόματα ή καταστάσεις είναι απολύτως συμπτωματική.
Αυτή που δεν είναι συμπτωματική είναι η επίδραση -την οποία ο αναγνώστης ή ο θεατής εύκολα θα διαπιστώσει- στη δραματουργία του έργου από βασικούς εκπροσώπους της ύστερης ποπ κουλτούρας, όπως ο Ουμπέρτο Έκο, ο Ντέιβιντ Φίντσερ, ο Νταν Μπράουν και τα αδέλφια Γουακόφσκι. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)