ΙΣΤΟΡΊΕΣ ΤΟΥ ΜΠΑΛΟΎ

"Ήταν μόνο μια μικρή κουκκίδα από σκόνη. Το πρωί σεργια­νούσε πάνω-κάτω στο φως, στη διάσταση μιας ηλιαχτίδας. Βλέπει έναν κύριο. Πάει και κολλάει στο αυτί του.

Εκείνος τρί­βει το αυτί του με το δάχτυλό του και τον αντίχειρα. Εκείνη κα­ταφεύγει στο άσπρο του κολάρο. Πάει μαζί του στο γραφείο, παίρνει μέρος στη σύσκεψη που έχει ο κύριος με εξέχουσες προ­σωπικότητες. Κανείς δεν διακρίνει τη σκονίτσα που κάθεται εκεί και ακούει για τα μελλοντικά κυβερνητικά σχέδια.

Ο κύριος γυρίζει σπίτι του. Βλέπει η γυναίκα του το κολάρο του άντρα της και βάζει τις φωνές:

«Πω πω πω… Πώς έκανες έτσι το πουκάμισό σου; Μια σκό­νη στο λαιμό σου».

Δίνει μια ανάποδη και η σκονίτσα πέφτει στο χαλί.

«Ας κάτσω», είπε, «να δω λίγη τηλεόραση».

Μα δεν έβλεπε καλά και κολλάει στο γυαλί. Άρχισε να κινεί­ται πάνω στην οθόνη. Η εικόνα αποκτούσε μια κουκκίδα, άλ­λοτε θάμπωνε ή έπεφταν νιφάδες χιονιού. Ώσπου οι άνθρω­ποι βαρέθηκαν, νύσταξαν, έσβησαν την τηλεόραση και πήγαν για ύπνο.

«Το σπίτι θέλει ένα γερό καθάρισμα», είπε το πρωί η νοικοκυρά.