ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ, 18ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ – Ο ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ

Η παρούσα μελέτη, προϊόν πολυετούς έρευνας, προσφέρει άφθονο υλικό για στοχασμό και αναστοχασμό αναφορικά με το πολυπρισματικό γεγονός (ιδεολογικό, πολιτισμικό και αισθητικό) που συνθέτει το μεταφραστικό ζήτημα στην περίοδο του Διαφωτισμού. Αποτυπώνονται τα γραμματειακά είδη και τα φαινόμενα σε όλο τους το εύρος (ιστορία, γεωγραφία, ανατολισμός, εγχειρίδια ηθικής και κοινωνικής συμπεριφοράς/χρηστομάθειες, θετικές επιστήμες, λογοτεχνία, θέατρο, κ.ά.) και η ανάλυση εστιάζεται κάθε φορά σε ενδιαφέροντα και εύγλωττα παραδείγματα. Η περιήγηση εκτείνεται σε όλον τον 18ο αιώνα, ενώ συμπληρώνεται από ένα πανόραμα της "γεωγραφικής" και "πολιτισμικής" εμβέλειας των νεοελληνικών μεταφράσεων στον χώρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Το εγχείρημα ολοκληρώνεται με την ανίχνευση μιας πρώιμης θεωρίας της μετάφρασης μέσα από τρεις σημαίνοντες Προλόγους: Ιώσηπος Μοισιόδαξ, Ηθική Φιλοσοφία, Δημ. Καταρτζής, "Πρόλογος στη μετάφραση του Ρεάλ" και Παν. Κοδρικάς, Περί πληθύος κόσμων.