ΑΤΑΛΑΝΤΗ ΦΕΥΓΟΥΣΑ

"Dealbate Latonam & rumpite libros.
(Ασπρίστε τη Λητώ και σκίστε τα βιβλία).
Κανείς δεν αγνοεί τους δίδυμους απογόνους της Λητούς,
παιδιά του Δία σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο.
Άλλοι λένε ότι είναι φτιαγμένη από το φως του ήλιου και της σελήνης
σε μίξη: έχει μαύρες κηλίδες στο πρόσωπό της.
Επιχείρησε λοιπόν να ασπρίσεις τη Λητώ και κατάστρεψε χωρίς καθυστέρηση
αυτά τα αμφίβολα βιβλία που σε βλάπτουν." (Επίγραμα ΧΙ)

Θα έπρεπε εδώ να αντιληφθούμε ότι δίνεται στον εργάτη της αλχημείας μια προτροπή, προκειμένου να πάψει να θεωρητικολογεί και να αρχίσει σοβαρά να εξαλείφει (λευκαίνει) τα ψυχολογικά του ελαττώματα: Τέτοια είναι η συμβολική γλώσσα του Michael Maier στο παρόν έργο.

Η “Αταλάντη Φεύγουσα”, το μυθοαλχημιστικό εμβληματικό έργο του Michael Maier (1568-1622), εκδόθηκε το 1617. Είναι ένα από τα διασημότερα αλχημιστικά έργα, με πλήθος συμβολικών συσχετισμών και διασυνδέσεων, που αναφέρονται συνήθως στους αρχαίους ελληνικούς μύθους και διδάσκουν με καλυμμένη γλώσσα το εσωτερικό έργο της Αλχημείας.
Περιέχει 50 κεφάλαια, καθένα από τα οποία αποτελείται από μια σελίδα μουσικής φούγκας, μια εικόνα (έμβλημα), καθώς και μια δισέλιδη επεξήγησή τους. Ο Maier, προσθέτοντας στον συνήθη συνδυασμό κειμένου - εικόνας και τον ήχο, στη μορφή της φούγκας, για να περιγράψει αλχημικές επιχειρήσεις και διαδικασίες, χάρισε στην Αταλάντη Φεύγουσα τη φήμη ότι είναι ένα από τα πρώτα πολυμεσικά έργα τέχνης.

Το κλειδί της αλχημείας κοινοποιήθηκε στα μέσα του εικοστού αιώνα από τον Σαμαέλ Αούν Βεόρ: «Πιστεύω ότι ήδη ξέρετε το κλειδί της αλχημείας, δεν αγνοείτε το ρητό στα λατινικά που λέει: Immissio membrum virilis in vagina femina, sine ejaculatio seminis (εισαγωγή του αρσενικού μέλους στον θηλυκό κόλπο, χωρίς χάσιμο του σπερματικού λικέρ). Σε σύνθεση θα λέγαμε: σύνδεση των Λίνγκαμ – Γιόνι, χωρίς ποτέ να ανατρέψουμε το Ποτήρι του Ερμή Τρισμεγίστου, του τρεις φορές μεγάλου θεού Ibis του Thoth… Προφανώς, η χαλιναγωγημένη επιθυμία μετατρέπει εντελώς το Ιερό Σπέρμα σε δημιουργική ενέργ