ΟΔΟΣ ΕΛΙΓΜΩΝ

[Έτσι καθώς έπεφτα αργά αργά από την ταράτσα –μύθοςπως η πτώση είναι αστραπιαία–, είχα την ευκαιρία να δωαπό ψηλά τη γειτονιά και τους ενοίκους, αυτούς για τουςοποίους ποτέ ως τώρα δεν είχα καν ενδιαφερθεί.Στο ρετιρέ, που νόμιζα πως ήταν από χρόνια ακατοί-κητο, είδα μια γάτα κι ένα καναρίνι να κυνηγιούνται μεςστις σκόνες. Δεν πρόλαβα να δω πολλά, μα δεν νομίζωπως η γάτα ήταν πεινασμένη.Ακριβώς στον αποκάτω όροφο είχαν απλωμένα ρούχακατά μήκος στα σκοινιά, μα δεν τα λέρωσα, ούτε ταμπέρδεψα, πέρασα ανάμεσά τους με δεξιότητα διάσημηςμπαλαρίνας…]