ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ
"Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κι εγώ την φύσιν λίγο.
Θάλασσα του πρωιού κι ανέφελου ουρανού
λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη· όλα
ωραία και μεγάλα, φωτισμένα.

Εδώ ας σταθώ. Κι ας γελασθώ πώς βλέπω αυτά
(τα είδ' αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)
κι όχι κι εδώ τες φαντασίες μου,
τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής".

"Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μέσ' τα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις..." (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)