ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΝΕΟΣ

Ο Φραντς μεγαλώνει σε μια απομονωμένη περιοχή του Τιρόλου βοηθώντας τον πατέρα του στη διοργάνωση γαμήλιων τελετών. Είναι αυτός που φωτογραφίζει τους μελλόνυμφους την «πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής τους». Μέχρι τη στιγμή που μια νύφη βρίσκεται νεκρή. Τι σχέση έχει ο θάνατός της με τον Φραντς; Ή με το γεγονός ότι λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχε φιλήσει ένα νεαρό κορίτσι ακριβώς στο ίδιο μέρος;
Για να αποφύγει ν’ απαντήσει σ’ αυτές τις ερωτήσεις ο Φραντς φεύγει στην Αμερική. Κι εκεί όμως ο θάνατος τον ακολουθεί: αυτή τη φορά πρόκειται για τον ηλικιωμένο φίλο του, που και ο ίδιος προσπαθούσε να ισορροπήσει μέσα του τη βία με την αθωότητα. Ο Φραντς, διψασμένος για ζωή και ποθώντας την ευτυχία, καταλήγει ν’ ακολουθεί δρόμους που ρίχνουν τη σκιά της αμφιβολίας σε κάθε βεβαιότητα.
Πόσα ξέρουμε στ’ αλήθεια για τους άλλους; Ή για τον εαυτό μας; Ο Νόρμπερτ Γκστράιν θέτει μια σειρά υπαρξιακά ερωτήματα με ποιητική ακρίβεια σε τούτο το μυθιστόρημα, που εξερευνά την αγάπη και τον πόθο, την ανεξαρτησία και τη μοναξιά..