ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ

(Εσωτερικό αστικού σπιτιού. Ο Σουμπέρ κάθεται σε μια πολυθρόνα κοντά στο τραπέζι διαβάζοντας εφημερίδα. Η γυναίκα του Μαντλέν κάθεται στο τραπέζι μαντάροντας κάλτσες. Σιωπή)
ΜΑΝΤΛΕΝ
Κανένα νέο στην εφημερίδα;
ΣΟΥΜΠΕΡ
Τίποτα δεν συμβαίνει ποτέ. Μερικοί κομήτες και κάποια κοσμική αναταραχή στο σύμπαν. Τίποτα αξιόλογο. Οι γείτονες πήραν πρόστιμο που αφήνουν τα σκυλιά τους να λερώνουν το πεζοδρόμιο.
ΜΑΝΤΛΕΝ
Καλά να πάθουν. Είναι απαίσιο να τα πατάς.
ΣΟΥΜΠΕΡ
Σκέψου και τους ανθρώπους που μένουν στο ισόγειο: ανοίγουν το πρωί τα παράθυρα τους κι αντικρίζουν αυτό το θέαμα! Φτάνει για να τους χαλάσει το κέφι όλη την υπόλοιπη μέρα.
ΜΑΝΤΛΕΝ
Είναι υπερβολικά ευαίσθητοι.
ΣΟΥΜΠΕΡ
Φταίει η εποχή μας: γεμάτη νεύρα. Σήμερα ο άνθρωπος έχει χάσει πια τη γαλήνη που είχε στο παρελθόν. (Σιωπή) Α, να και μια κρατική ανακοίνωση.
ΜΑΝΤΛΕΝ
Τι λέει;
ΣΟΥΜΠΕΡ
Είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Η κυβέρνηση παροτρύνει τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων να καλλιεργούν μέσα τους την παραίτηση. Αυτή είναι, μας λένε, η τελευταία μας ελπίδα να βρούμε λύση στην οικονομική κρίση, στη σύγχυση του πνεύματος και στα προβλήματα της ύπαρξης.