ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ

Πλήθυνε ο κόσμος μας σε πόνο, στέρηση, αφόρητη συναισθηματική συναλλαγή και εκκωφαντικά σπαταλημένη αγιότητα. Και οι άνθρωποι αλλόφρονες να τρέχουμε πίσω από μορφές αμφιλεγόμενες κοινωνικών ή θρησκευτικών αναμορφωτών ή στους χώρους άσκησης κάποιων γερόντων, σείοντας σημαίες-σήματα εγκλωβισμού σε ατελέσφορα όνειρα. Ψάχνοντας φορτικά και εναγώνια απάντηση και συμβουλή για τις μικρές λεπτομέρειες, που σηματοδοτούν την αβάστακτη καθημερινότητα της ασήμαντης ζωής μας.

Και να μπροστά μας κάποια διηγήματα που οι ήρωές τους χωρίς να διεκδικούν το ρόλο του «σωτήρα», παλεύουν ανεπίγνωστα να κατακτήσουν τα δυο υποστατικά ιδιώματα του Θεού: την ελευθερία και την αγάπη! Την ελευθερία από κάθε αναγκαιότητα. Ακόμη και από την κάθε μορφής «σωτηρία». Και την αγάπη προς κάθε συν-πτωτικό συνάνθρωπο, που πολλές φορές φαίνεται πως πηγάζει μέσα από το βάρος της βίωσης της δικιάς τους αμφιβολίας και αμφισβήτησης. Μια διαχρονική κατάθεση εναγώνιας κραυγής και αφυπνιστικού λόγου.