Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
Τόσος φόβος
που ομόρφυνε το μούτρο μας σαν βράχος.
Τόσος βράχος
που ρέει μέσα μας σαν δίψα.
Τόση δίψα
σπαρμένη στα χείλη σαν νοσταλγία ανθρώπου.
Τόσος άνθρωπος
που πολεμάει τις θάλασσες σαν γλάρος αταξίδευτος.
Τόσες θάλασσες
να προαυλίζονται στα μάτια
σαν ξεχασμένοι εξόριστοι.
Ν' αγαπάς τους φόβους των άλλων.
Αυτοί σμιλέψαν τους βράχους τους.
Ήταν κι εκείνα τα ηλιοβασιλέματα
που είχαμε να επιλύσουμε
μαζί με άλλα ζητήματα ψυχής
και ελιγμούς διαφυγής.
Η δικαιοσύνη των λέξεων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)