ΧΑΜΗΛΗ ΒΛΑΣΤΗΣΗ

ΙΣΤΟΡΙΕΣ που προϋποθέτουν προσεκτική ματιά πάνω σε πρόσωπα και γεγονότα ξεχωριστού ενδιαφέροντος. Στιγμιότυπα από την καθημερινή ζωή ιδωμένα με διάθεση ειρωνική και χιουμοριστική, που κάποτε ερωτοτροπεί με το ανέκδοτο. Τα πράγματα έγιναν όπως περιγράφονται, ίσως και διαφορετικά, μπορεί όμως και να επινοήθηκαν ή να υλοποιήθηκαν με το συνταίριασμα φαντασίας και πραγματικότητας. Λόγος πυκνωμένος, που εστιάζει στο απλό και στο αλλότριο και εκτείνεται άλλοτε σε ελάχιστες αράδες και άλλοτε σε λίγες ή περισσότερες σελίδες.«Άκουσα πρόσφατα κάτοικο των πολύπαθων, κοντινών στη γειτονική τουρκική ακτή, νησιών μας να αφηγείται ότι πρόσφερε σε έναν Σύρο πρόσφυγα νερό και φαΐ και τον περιέθαλψε. Εκείνος, φεύγοντας, του είπε: “Δεν έχω τίποτε να σου δώσω για να σε ευχαριστήσω. Πάρε, σε παρακαλώ, το κλειδί του σπιτιού μου στη Συρία· αυτό έχω μόνο”. Πρόσφερε τη μοναδική αυταπάτη του, ότι θα μπορούσε τάχα να γυρίσει κάποτε πίσω.»«Η μοναδική αυταπάτη», σ. 115*Η ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ (1945) γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαιδεύσεως. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Ασχολείται με τη μελέτη και την κριτική της νεοελληνικής λογοτεχνίας.Έχει εκδώσει τα βιβλία: Χρονολόγιο-Εργοβιογραφία Γιώργου Σεφέρη (Μεταίχμιο 2000), Πίσω από τις γραμμές. Σελίδες κριτικής (University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2005), Κυρία, με θυμάστε; (Κίχλη 2010). Σε συνεργασία με τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο: Ο βίος και το έργο του Κ. Π. Καβάφη (Μεταίχμιο 2002, νέα συμπληρωμένη έκδοση 2013) και Κ. Π. Καβάφης, Ποιήματα. Επιλογή (Μεταίχμιο 2003).Έχει επιμεληθεί την έκδοση του τρίτομου Κοινού λόγου της Έλλης Παπαδημητρίου (Ερμής 2003) καί του δεύτερου τόμου της Αλληλογραφίας Μαρώς-Γ. Σεφέρη (Ίκαρος 2005). Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και γράφει κριτική βιβλίου στο περιοδικό της Θεσσαλονίκης Εντευκτήριο και στην αθηναϊκή Εφημερίδα των Συντακτών.