ΕΛΛΗΝΟΤΡΟΠΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Είναι άλλο πράγμα η εθνική ταυτότητα ενός λαού, και άλλο η πολιτιστική του ταυτότητα. Την εθνική ταυτότητα τη συγκροτούν: η κοινή γλώσσα, η κοινή ή επικρατούσα θρησκεία, κοινές παραδόσεις, κοινά ήθη και έθιμα, ίσως και κάποιος ξεχωριστός χαρακτήρας συμπεριφοράς και νοοτροπίας. Ο πολιτισμός δεν εξαντλείται στα εθνικά χαρακτηριστικά: είναι ο ευρύτερα κοινός τρόπος του βίου. Ο τρόπος με τον οποίο οργανώνουμε τις καθημερινές μας ανάγκες, θεσπίζουμε κανονιστικές αρχές, κάνουμε πολιτική, τέχνη, επάγγελμα, συναλλασσόμαστε οικονομικά, ψυχαγωγούμαστε, ερωτευόμαστε, χτίζουμε και διακοσμούμε τα σπίτια μας. Πίσω από αυτό τον κοινό τρόπο του βίου υπάρχει πάντοτε ένα συνειδητό ή ανεπίγνωστο νόημα που αποδίδουμε στην ύπαρξη, στον κόσμο, στην Ιστορία. Δεν έχουμε όλοι φιλοσοφήσει πάνω στο νόημα του υπαρκτού και πραγματικού, όμως έχουμε αποδεχθεί, μέσα από την πράξη του καθημερινού βίου, την κυρίαρχη σε κάθε πολιτισμό νοηματοδότηση. [...] (Από την έκδοση) Ταυτότητα ή ραχοκοκαλιά της πολιτικής Διπλωματία διαχείρισης πολιτισμού Το δεινόν άθλημα της πολιτικής Η πολιτική προτεραιότητα της παιδείας Πόλις - πολιτική - πολιτισμός Ευρετήριο ονομάτων και θεμάτων